A Gringo's Reflection

Er is een Cuba dat je op ansichtkaarten ziet: kleurrijke gevels, klassieke auto's, turquoise golven, en altijd – gelach. Toeristen komen om ervan te genieten, en vertrekken gebruind en ontspannen, met zorgvuldig vergaarde herinneringen in hun koffer.

Maar er is ook een stiller Cuba, een dat niet poseert voor de camera of voor de fooi. Dit is Cuba niet als bestemming, maar als individuen – die hun leven leiden, ongeschonden, prachtig rauw en authentiek.

Deze serie gaat niet over zorgvuldig samengestelde herinneringen of zonovergoten verhalen. Het gaat over de trotse en hardwerkende mensen verankerd in de ziel van het eiland, die blijven nadat de toeristen verder trekken.

Dit is mijn ode aan degenen die vreemdelingen verwelkomen in hun wereld, en dan achterblijven om ervoor te blijven zorgen—geworteld, veerkrachtig, en volledig zichzelf.